"Waar douche je eigenlijk?"

Veelgestelde vragen over Villa Vagabond. Vol.1

Hoe douche je als je in een camper woont?

Toen ik in 2021 koos voor minder muur en meer natuur was dit niet perse de eerste vraag die in me op kwam. Het leek me echter wel een fijn idee een ruimere vierwieler onder mijn kont en boven mijn hoofd te hebben dan mijn toentertijd zo geliefde Atlantis. Ik zette de zoektocht in naar een camper waar ik in ieder geval rechtop in kon staan en mijn bed niet in of uit hoefde te klappen. Ohja een toiletje leek me ook best fijn. De speurtocht bracht me naar een Mercedes 508 met niet vier maar zés wielen, een grotemensenbed in een alkoof, sta-hoogte over zowel de volledige lengte als breedte, een heuze hoekkeuken met koelkast + vriesvak, een toilet én, jawel; een douche.

Nu is die douche er niet eentje waar je dagelijks lekker lang onder gaat staan; de ruimte is vrij klein, de waterdruk vrij laag en naderhand moet je het grotendeels houten badkamertje kurkdroog maken om te voorkomen dat alles kromtrekt of erger nog; vergaat. Daarbij mag weliswaar vermeld worden dat dankzij een verticaal geplaatst panoramaraam het hele ritueel vaak gepaard gaat met veel visueel genot en onder begeleiding van de zon, bij maanlicht, of uitturend over zee.

Die douchebeurt in eigen badkamer wissel ik af met badderen boven de wasbak en douchen buiten de deur; bij sporthallen, op camperplekken, bij tankstations en allerliefst; de publieke buitendouche. Dit fenomeen vind je veelal in buurten van open water wat betekent dat er een plons of duik aan vooraf kan gaan. En wil je nou tien bonuspunten én de full experience? Time het dan zo dat dit buiten-gebadder precíes synchroon loopt met het opkomen van de zon. Krijg je een niet meer stuk te kunnen dag bij cadeau ☼♡

Over douchen, uit de oude doos

We spoelen terug naar Mei 2022, mijn so called honeymoon met Villa Vagabond. Tijdens die allereerste rondreis door Europa leerde ik de Villa en mijn nieuwe bewielde bestaan niet alleen beter kennen maar ook stukje bij beetje steeds eigener maken.

Sastri Levante (Italië) 11.05.2022

“Ergens tussen Sardinie en hier is het hoogzomer geworden en na de lange rit van vandaag plakt mijn huid aan alle mogelijke kanten. Als ik daarom besluit een duik in zee te nemen (ondanks de wetendheid dat mijn lijf daarna niet bezweet, maar bezand, en zout is) kom ik onderaan de strandafgang een douchekop tegen waar tot mijn blije verrassing ook nog eens water uit komt! Ik stiefel nog even snel terug om een – bio-afbreekbaar – stukje zeep op te halen en badder na een duik in Ligurische zee met een grijns zo groot dat je die er niet zomaar af wast.”

Ik neem je graag mee nog veel verder terug in de tijd, naar 1983, het jaar waarin mijn ouders één van vele rijdende reizen door Afrika maakten. Reizen waar ik van kinds af aan veel bewondering voor heb, en ook nu, al vanlifend regelmatig aan moet denken. Dit leek me dan ook een meer dan mooie gelegenheid een eerste greep uit mama’s memoires te delen.

Diankabou (Mali), 28.01.1983

“Op een paar druppels na verlaten we ‘s ochtends ons kamp. Al het water wat we nog hebben zit in de Coleman, drinkwater dus. Maar geen nood, we zullen vandaag zeker goed water vinden. [..] In Douentza, een vrij grote plaats, stonden op verschillende plekken langs de straat keurige kranen. De kranen waren weliswaar gesloten, maar dankzij de door een jongetje bij de Chief opgehaalde sleutel stroomde uiteindelijk het water in onze jerrycans. Vanavond weer wassen! [..] We eten ‘s avonds een beetje feestelijk vanwege de (83e) 28e* en na de afwas wassen we onszelf maar weer eens van top tot teen boven het afwasteilte. Voor deze gelegenheid hebben we lekker een pannetje heet water bij het sop gedaan, helemaal fris en schoon zitten we nog een tijdje onder de maan.”

* mijn ouders vieren sinds hun verkering – en later trouwdag – elke 28e van de maand (intussen 578 en counting) ♡

Ouagadougou (Burkina Faso), 01.02.1983

“Vroeg bereiken we Ouagadougou en rijden meteen door naar Indepedence Hotel. Direct onder de douche waar we de derrie uit ons haar spoelen. Onvoorstelbaar, bagger was het wat er af kwam. Daar kwam onze eigen kleur weer tevoorschijn. Jammer dat er geen warm water was, dat hadden we eigenlijk wel verdiend na twee weken badderen in het afwasteiltje als vogeltjes. We voelden ons evengoed als herboren, schoon en al reden we na een uurtje weer door de stad.”

De Vanlife vraagbaak

Stel nou dat je rondloopt met een – al dan niet praktische – misschien zelfs wel prangende vanlife-vraag. Iets waarvan je je afvraagt hoe het werkt, het er uit ziet, aan toe gaat, of hoe ik dat doe. Laat ik die nou meer dan graag voor je beantwoorden dus schroom niet om ‘m te stellen in de comment-sectie of als reply op dit bericht, wie weet wijd ik er zelfs wel een nieuwe nieuwsbrief aan 😀